Ślad węglowy przedsiębiorstwa

Ślad węglowy przedsiębiorstwa (ang. carbon footprint) to suma emisji gazów cieplarnianych spowodowanych bezpośrednio lub pośrednio działalnością danego przedsiębiorstwa. Jest wyrażony w ekwiwalencie dwutlenku węgla (CO2e) i corocznie obliczany dla trzech podstawowych zakresów.

Zakres 1: Bezpośrednie emisje z posiadanych lub kontrolowanych źródeł
Zakres 1 obejmuje wszystkie celowe lub przypadkowe emisje powstałe na terenie zakładu, w źródłach stacjonarnych lub mobilnych, posiadanych lub kontrolowanych przez audytowane przedsiębiorstwo. Dotyczy to w szczególności wytwarzania energii elektrycznej, ciepła czy pary technologicznej lub wewnątrzzakładowego transportu materiałów, produktów, odpadów czy pracowników.

Zakres 2: Pośrednie energetyczne emisje
Zakres 2 obejmuje emisje powstałe w wyniku zużycia zakupionej lub dostarczonej z zewnątrz energii. Dotyczy to w szczególności energii elektrycznej, ciepła, pary technologicznej czy chłodu.

Zakres 3: Inne pośrednie emisje
Zakres 3 obejmuje wszystkie pozostałe emisje, które powstały w całym łańcuchu dostaw. Dotyczy to w szczególności transportu surowców, półproduktów i produktów, podróży służbowych, zagospodarowania odpadów, a także użytkowania produktów przez odbiorców końcowych.

Wykaz emisji gazów obejmuje gazy, które powodują efekt cieplarniany i które zostały wskazane w Protokole z Kioto tj. dwutlenek węgla (CO2), metan (CH4), podtlenek azotu (inna nazwa to tlenek diazotu, N2O), wodorofluorowęglowodory (HFCs), perfluorowęglowodory (PFCs), heksafluorek siarki (SF6) i trójfluorek azotu (NF3).

Fluorowane gazy cieplarniane tj. HFCs, PFCs, SF6 i NF3 to substancje chemiczne, które zawierają fluor oraz odznaczające się wysokim współczynnikiem ocieplenia globalnego (ang. Global Warming Potential, w skrócie GWP). To jednocześnie gazy, które nie występują naturalnie, ale są wytwarzane przez człowieka i są stosowane m.in. jako: czynniki chłodnicze w chłodnictwie oraz klimatyzacji, czynniki spieniające do produkcji pianek i wyrobów zawierających pianki, środki gaśnicze w ochronie przeciwpożarowej, rozpuszczalniki do czyszczenia metalowych części oraz elementów układów elektronicznych, gazy izolujące w rozdzielnicach wysokiego napięcia w elektroenergetyce oraz gazy pędne do produkcji aerozoli.

Metodyka wyliczenia śladu węglowego wymaga skwantyfikowania emisji oddzielnie dla CO2, CH4, N2O, HFCs, PFCs i SF6 i przeliczenia przez mnożniki na ekwiwalent dwutlenku węgla (CO2e). Zgodnie z raportem pn. Climate Change 2014. Synthesis Report , który stanowi podsumowanie 40 sesji IPCC dla metanu (CH4) mnożnik w perspektywie 100-letniej wynosi 28, dla podtlenku azotu wynosi 265, dla heksafluorku siarki wynosi 23 500 a dla trójfluorku azotu 16 100. Mnożniki dla wodorofluorowęglowdorów i perfluorowęglowodorów wynoszą w zależności od związku od <1 dla CF3CF2CH2OCH3 do 17 400 dla SF5CF3.